ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΟΦΑΛΟΥ (9)

 

Ο εις Αγ. Φραγκίσκον Έλλην δημοσιογράφος κ. Άγγελος Παπούλιας με τον κ. Δημ. Τόφαλον φωτογραφούμενοι εις ένα δρόμον του Αγ. Φραγκίσκου.

Ένατο μέρος
------------------

 

ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΡΟ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ...
Τον Μάρτιον του 1906, όπως με πληροφορεί η μνήμη μου, δηλαδή ένα μήνα προ της ενάρξεως των Ολυμπιακών αγώνων, άρχισαν οι προκριματικοί αγώνες προκειμένου ν’ αναδειχθούν οι Έλληνες αθληταί οι οποίοι θ’ αποτελέσουν την αντιπροσωπευτική ομάδα δια τους Ολυμπιακούς. Πεντακόσιοι περίπου αθλητές έλαβον μέρος. Ο ενθουσιασμός τότε του κόσμου ήταν άλλο πράγμα. Ακόμη και στις προπονήσεις έτρεχαν χιλιάδες φιλάθλων για να ενθαρρύνουν τους αθλητάς. Τελικώς προεκρίθησαν ο Νίκος Γεωργαντάς, ολυμπιονίκης στους αγώνες του Αγ. Λουδοβίκου και ο Μιχαήλ Δόριζας δια την σφαιροβολίαν και λιθοβολίαν. Ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας στο άλμα, ολυμπιονίκης αργότερα(1912) στη Στοκχόλμη και ο οποίος πέθανε από μηνιγγίτιδα στην εκστατεία του 1912-13. Επίσης ο Αναστάσιος Κουτουλάκης στον Μαραθώνιον, οι Κοζανιτάς, Γεωργαντόπουλος και Πανταζόπουλος στο αγώνισμα αναρριχήσεως επι κάλω, ο Έκτωρ Παντελής του Πανιωνίου, εις τα 100 μέτρα και οι Αναστασόπουλος, Αμπελάς, Ισιγώνης στο δρόμο μετ’ εμποδίων. Ο Στέφανος Χριστόπουλος προεκρίθη δια την πάλην και ο αείμνηστος Θεμιστοκλής Διακίδης –δολοφονηθείς στην Πάτρα κατα την κατοχήν- στο άλμα εις ύψος μετά φοράς. Προεκρίθησαν κι άλλοι πολλοί αλλά τούτη τη στιγμή δεν θυμάμαι. Είπαμε άλλωστε είμαι 70 χρονών...

Αλλά μεταξύ άλλων παραλίγο να ξεχάσω το σπουδαιότερο:Τον Τόφαλο! Βέβαια εγώ προεκρίθην για το αγώνισμα άρσεως βαρών. Θα πρέπει όμως να σημειώσω ότι εκείνη την εποχή ήμουν στρατιώτης. Έκανα γυμνάσια. Πήγαινα αγγαρείες. Η δίαιτα μου άλλαξε. Ο ρυθμός της ζωής του αθλητού ανετράπη. Φυσικά και η επίδοσις λιγόστεψε, είπαμε όμως, ήμουνα στρατιώτης. Καλός, κακός δεν έχει σημασία. Ήμουν στρατιώτης: Λίγο έξυπνος, λίγο κουτός, λίγο κοπανατζής, περισσότερο πονηρός..., εν πάση περιπτώσει στρατιώτης – με συγχωρείτε, είχα προαχθή σε δεκανέα στο διάστημα αυτό, αλλά παρέμενα πάντα αθλητής.

ΕΝΑ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Εκείνες τις ημέρες είχα ένα χαριτωμένο επεισόδιο με τον φίλαθλο Διάδοχο Κωνσταντίνο. Το αναφέρω γιατί είναι πολύ χαρακτηριστικό της δημοκρατικότητος του αγαπημένου μας Βασιλέως μετέπειτα που τόσον ελάμπρυνε την πατρίδα μας.
Βρισκόμουν μια μέρα στο Στάδιον και επροπονούμην. Ο Διάδοχος ερχόταν σχεδόν κάθε απόγευμα και παρακολουθούσε τις προπονήσεις. Τον ενδιέφερε προσωπικώς η πρόοδος των αθλητών που ελάμβαναν μέρος στη προσεχή Ολυμπιάδα.
Εγώ συνέχιζα την προπόνησι μου υπό την επίβλεψη πάντοτε του γυμναστού μου. Κάποια μέρα σήκωσα με το ένα χέρι βάρος 81 οκάδων. Ύστερα επεχείρησα να ανυψώσω το αμφίσφαιρον. Δυστυχώς όμως για μένα το βάρος που κατάφερα να σηκώσω, δεν υπερέβαινε τις 98 οκάδες. Αυτό εξέπληξε τον Διάδοχον Κωνσταντίνον. Αμέσως δεν χάνει καιρόν και έρχεται κοντά μου. Ήταν θυμωμένος.

-Δεν μου λες Τόφαλε, τι χάλια είναι αυτά; Εμείς περιμένομε από σένα μια πρώτη νίκη και συ, όπως βλέπω ούτε τρίτος δεν θαρθης!
Τον κοίταξα κατάματα. Είδα τα μάτια του να βγάζουν σπίθες. Είχε πραγματικά θυμώσει ο αλησμόνητος Κωνσταντίνος. Και επέμενε να του απαντήσω:
-Γιατί δεν μιλάς Τόφαλε; Έχω την εντύπωσι πως ο στρατός σε ρεμπέλεψε...
-Όχι Υψηλότατε. Αλλά με καταπονούν τα γυμνάσια. Επιθυμώ να προπονηθώ με σύστημα και σκληρά και δεν μπορώ. Ο γιατρός μου, μουπε να προπονούμαι ελαφρά...
Τι να κάνω δεν ξαίρω. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και με τους άλλους αθλητάς που έτυχε να υπηρετούν την πατρίδα...
Ο Διάδοχος με άκουσε μ’ ενδιαφέρον. Τόσο μάλιστα ενδιαφέρον ώστε έδωσε αμέσως εντολή να χορηγηθούν άδειες από τις μονάδες σε όσους αθλητάς θα λάβουν μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνας.
Μετά δύο ημέρας ανύψωσα και πάλιν 111 οκάδες. Αυτό ενθουσίασε τον Διάδοχον και ήλθε και πάλιν κοντά μου και μου είπε χαριτολογώντας.
-Τόφαλε μου την κατάφερες!
-Όχι Υψηλότατε! Απλώς με ενθουσίασε το ενδιαφέρον σας για την επίδοσι μου. Κι αυτό μου πολλαπλασίασε τις δυνάμεις μου...
Γέλασε με την καρδιά του το αγαπημένο παιδί του Βασιλικού οίκου.

ΠΥΡΕΤΩΔΕΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΙ
Άρχισαν οι προετοιμασίες για τη μεγάλη αθλητική εορτή. Εις την πρωτεύουσα κυκλοφορούν διάφοραι ειδήσεις. Αι εφημερίδες της εποχής πληροφορούνται ότι πρόκειται ν’ αφιχθούν στην Αθήνα ο Καϊζερ, ο Εδουάρδος, οι πρίγκιπες της Ουαλλίας, ο Δούξ της Αόστης και άλλες παγκοσμίου φήμης προσωπικότητες. Από των αρχών του Μαρτίου όλα τα ξενοδοχεία έχουν ενοικιασθή. Πολλά σπίτια επίσης που διαθέτουν δωμάτια έχουν αρχίσει να καταλαμβάνωνται. Προμηνύεται μεγάλη κοσμοσυρροή από την Αίγυπτον, Κωνσταντινούπολιν, την Ιταλίαν και την Μ. Ανατολήν.
Την 14ην Μαρτίου ελήφθη τηλεγράφημα προς την Επιτροπή Ολυμπιακών αγώνων ότι οι αθληταί της Γερμανίας, της Νορβηγίας και των άλλων βορείων περιοχών θα εις το Βερολίνον. Εποκεί θα μεταβούν στη Βιέννη, θα παραλάβουν τους συναδέλφους των αθλητάς της Αυστρίας και θα κατευθυνθούν στη Τεργέστη όπου θα έχουν συγκεντρωθή οι Ιταλοί αθληταί προκειμένου όλοι μαζί να κατέλθουν εις την Ελλάδα.

Το Αυλαρχείον εξ’ άλλου ανεκοίνωσεν ότι ο Βασιλεύς της Αγγλίας Εδουάρδος και η Βασίλισσα Αλεξάνδρα έρχονται οριστικώς στας Αθήνας. Επίσης κατέρχονται οι πρίγκιπες της Ουαλλίας. Η μητέρα της πριγκιπίσσης Ελένης Μ. Δούκισσα Βλαδιμήροβνα εγνώσθη ότι θα παραστή εις τους αγώνας. Περί του Καϊζερ της Γερμανίας και του βασιλέως της Ιταλίας Βίκτωρος Εμμανουήλ δεν υπήρχε σαφής πληροφορία περί της αφίξεως των.
Εις το υπουργείον Εξωτερικών υπήρχον πληροφορίαι πως πρόκειται να φθάσουν στας Αθήνας διάσημοι συγγραφείς και καλλιτέχναι καθώς επίσης Γάλλοι ακαδημαϊκοί και σοφοί όλων των εθνικοτήτων. Στο τέλος Μαρτίου έφθασαν στην πρωτεύουσα πολλοί διακεκριμένοι ξένοι δημοσιογράφοι. Μεταξύ άλλων έφθασε ο Αλεξ. Δίβιν των «Ημερησίων Χρονικών» του Λονδίνου. Επίσης ο φιλέλλην Ιταλός δημοσιογράφος Γκαούρα ανταποκριτής του πρακτορείου Στέφανι και άλλοι πολλοί.

Τέλος ένατου μέρους (συνεχίζεται)