Η φανέλα της Γυμναστικής Εταιρείας Πατρών που φορούσε ο Τόφαλος από το 1899 έως το 1906 και κατά τη διάρκεια των αγώνων της Ολυμπιάδας του 1906. Μετά από τους αγώνες χολώθηκε από την αποτυχία της ΓΕΠ σε αγώνες και μεταπήδησε στον Παναχαϊκό του οποίου τα χρώματα υποστήριξε μέχρι το πέρασμά του στον επαγγελματισμό.
Ο Τόφαλος επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα το 1952. Αυτή είναι η πρώτη του συνέντευξη στην Πάτρα
Εις συνέντευξιν προς την «Πελοπόννησον»
Ο κ. ΔΗΜ. ΤΟΦΑΛΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΛΑΣΙΚΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΝ
----------------------------------------------------
Υποθήκαι προς τους νέους - Η Ολυμπιάς του 1906 - Πως ο κ. Τόφαλος εξεμαίευσε διαταγήν του τότε Διαδόχου Κωνσταντίνου δια να προπονούνται οι στρατιώται
----------------------------------------------------
ΕΓΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΑΤΡΑΣ
----------------------------------------------------
Εις το ξενοδοχείον «Μαζέστικ» όπου κατέλυσε, συνηντήσαμε χθες την μεσημβρίαν τον αφιχθέντα εκ Πειραιώς δια του ατμοπλοίου «Αγγέλικα» ολυμπιονίκην άρσεως βαρών κ. Δημ Τόφαλον, ο οποίος θα εγκατασταθή πλέον είς την πόλιν μας, έπειτα από αποδημίαν εις την Αμερικήν 42 ολοκλήρων ετών.
Σφριγηλός και με ζωτικότητα νέου, παρ' όλην την ηλικίαν του, ο Τόφαλος, το ίνδαλμα του αθλητισμού τη χώρας μας, εδέχθη χθες, πλείστους συμπολίτας, παλαιούς του φίλους και ιδίως φιλάθλους, οι οποίοι του ηυχήθησαν το «καλώς ήλθε».
«Χαιρετίζω, μας λέγει ο γηραιός αλλά θαλερώτατος Ολυμπιονίκης, με συγκίνησιν τους Πατρείς. Εύχομαι η πατρίς μας να ανασυγκροτηθεί το συντομώτερον, είναι δε πλέον καιρός να εισέλθει εις την οδόν της νομιμοφροσύνης.
Καίτοι δεν αναμειγνύομαι στην πολιτικήν, αισθάνομαι την υποχρέωσιν, ενόψει των εκλογών, να είπω είς τους έλληνας πολιτικούς ότι πρέπει να κάμουν αβαρίες εις την πολιτικήν πάλην».
Ομιλών δια τον αθλητισμόν ο κ. Τόφαλος μας λέγει:
- Αθλητισμόν είς την Ελλάδαν δια διεθνή κατανάλωσιν δεν έχομεν. Δια τας εγχωρίους όμως συναντήσεις είναι πολύ καλός.
» Ήσθάνθην μεγάλην χαράν που είδα ότι εισήχθη ο αθλητισμός εις τας ενόπλους δυνάμεις, εις την αστυνομίαν και την χωροφυλακήν. Διότι επί των ημερών μας απηγορεύετο εις τον στρατόν να γυμνάζεται.
» Εις το να εισαχθή ο αθλητισμός είς τας ενόπλους δυνάμεις, κολακεύομαι να πιστεύω, ότι συνέβαλα και εγώ κατά τι. Και θα σας αναφέρω ένα περιστατικό, το οποίον συνέβη εις το Στάδιον των Αθηνών κατά τους προκριματικούς αγώνας της Ολυμπιάδος του 1906. Τότε έλαβαν μέρος εις τους αγώνας αυτούς, εκτός του υποφαινομένου, ο Θεόδ. Μακρής, που ανήκεν εις την Παναχαϊκήν, ο Γεωργ. Γεωργαντόπουλος, μέλος της Γυμναστικής Εταιρείας, η οποία αργότερα συνεχωνεύθη εις την Παναχαϊκήν, ο μαραθωνοδρόμος Αναστ. Κουτουλάκης κ.α. Όλοι υπηρετούσαμε εις τον στρατόν. Κατά την πρώτην ημέραν διεξήχθη το αγώνισμα της άρσεως βαρών δι' αμφοτέρων των χειρών. Εγώ εσήκωσα 98 οκάδες ενώ η επίδοσίς μου ήτο 115 οκάδες.
» Μετά την λήξιν του αγωνίσματος, με πλησιάζει ο τότε Διάδοχος Κωνσταντίνος και μου λέγει:
» Βρε Τόφαλε, τι κατάστασις είναι αυτή; Μας ντροπιάζεις». «Υψηλότατε, του απαντώ, ήμουν καταπονημένος από τα γυμνάσια στο στρατό».
» Την άλλην ημέραν ο Διάδοχος έδωσε διαταγήν είς όλα τα Σώματα να μη λαμβάνουν μέρος, δι' ένα χρονικόν διάστημα, οι αθληταί στρατιώται εις τα γυμνάσια δια να προπονηθούν εις τους αθλητικούς αγώνας.
» Την επομένην ημέραν κατά την άρσιν βαρών δια της μιάς χειρός εσήκωσα 78 οκάδες και έλαβα ανυπόκριτά τα συγχαρητήρια του Διαδόχου, ο οποίος με ηρώτησε πως κατόρθωσα την ωραίαν αυτήν επίδοσην, ενω την προηγουμένην είχα τόσο πολύ υστερήσει.
Διότι, απαντώ, ενθουσιάστηκα Μεγαλειότατε από την διαταγήν, που εδώσατε. Περιττόν να προσθέσω ότι κατά την πρώτην ημέραν των προκριματικών αγώνων προσεποιήθην αδυναμίαν...»
Εν συνεχεία ο κ. Τόφαλος μας λέγει ότι κατά την Ολυμπιάδαν του 1906 η Ελλάς κατ' αναλογίαν πληθυσμού, επήρε την μεγαλυτέραν βαθμολογίαν από κάθε άλλο κράτος, η δε πόλις των Πατρών ήλθεν εις την βαθμολογίαν υψηλότερα από ολόκληρον την Γερμανίαν.
- Πρέπει, τονίζει κατόπιν με στοργήν ο κ. Τόφαλος, να επιδοθούν αι Πάτραι με ζήλον εις τον κλασσικόν αθλητισμόν.
Το απαιτούν αι ψυχαί των ιδρυτών του, του Χρίστου Κορύλλου, του Στέφανου Τζίνη, του Στέφ. Χριστόπουλου κ.α. Πρέπει οι νεώτεροι να συνεχίσουν το έργον των. Οι νέοι μας πρέπει να γνωρίζουν ότι ο αθλητισμός αποτελεί εθνικήν κληρονομίαν, την οποίαν πρέπει να μεταδώσουν παντί σθένει εις τας επερχόμενας γενεάς.
Όλοι οι λαοί του κόσμου, όταν βλέπουν Έλληνας αθλητάς εις ολυμπιακούς αγώνας, αναμένουν να χειροκροτήσουν και νικητάς - απογόνους των ιδρυτών των Ολυμπιάδων».
Τέλος, ο κ. Τόφαλος μου λέγει ότι ευχαρίστως θα παρέχη τας συμβουλάς του επί αθλητικών ζητημάτων εφ' όσον βεβαίως οι αρμόδιοι θα έχουν την καλωσύνην να ζητούν τας γνώμας του.
Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ
